Onze Grote welp is onze eerste liefdesbaby. En dat merk je. Tenminste, wij merken dat. Hij is de grootste klimaap, is altijd aan het rennen en springen, praat bij voorkeur hard en staat altijd vooraan. Een echte jongen zou je denken. Maar ondertussen is hij een heel gevoelig en lief jongetje. Hij vindt het meisjesspeelgoed bijna leuker dan zijn eigen speelgoed, houdt enorm veel van knutselen, is een echte grote beschermende broer voor heel veel kleine jongetjes en zijn broertje natuurlijk en hij heeft lak aan het hele machogebeuren van jongens onderling. Maar hij is stoer op zijn eigen manier.
En onze Grote welp is bangig. Dat is hij al van jongsaf aan. Bang voor heksen, bang voor het donker, bang voor wolven, bang voor nieuwe dingen (tenzij het de hoogte in klimmen betreft). Hij slaapt dus ook standaard met een nachtlampje en wordt huilend wakker als ik het nachtlampje een keer vergeten ben. Op school zijn de juffen altijd stomverbaasd als ik dat vertel.
In de loop van de jaren weten we dat als Halloween eraan komt de angst voor heksen terugkomt. Als we te vaak het verhaal van Roodkapje vertellen, is onze meneer bang voor de grote boze wolf. Als hij iets op televisie ziet wat een beetje eng is, slaapt hij slecht. Hij kan soms maanden volhouden dat er echt een hels in zijn kamer komt of is geweest. En ook dat de wolf 's nachts in zijn kamer komt. Ramen en deuren gecontroleerd. Die zitten op slot. Maar toch komen deze enge figuren 's nachts binnen.
Het is zo bijzonder hoe kinderen zich ontwikkelen. Want nu is hij bijna 7 en zitten we in de boze-wolffase. De boze wolf komt elke nacht weer op bezoek. Maar hij kan nu begrijpen dat deze boze wolf niet meer door een deur of een raam kan komen. Hij weet ook dat het niet echt is. Maar nu zegt hij: "Mama, de schaduwen in mijn kamer lijken steeds allemaal op een wolf. Dat vind ik eng." Zijn begrip ontwikkelt zich dus. Gelukkig! Want het is zo zielig om zo'n klein hummeltje zo bang te zien. Hoe irrationeel het ook is. Voor hem is het echt angst.
woensdag 12 juni 2013
dinsdag 11 juni 2013
Heel veel weggooien!
Het was even stil op dit blog. Maar ik heb mijn tijd goed benut. Ik heb namelijk heeeeel veel weggegooid en een beetje verkocht, want ja, als tijdelijk in een camper gaat wonen kan je niet veel meenemen en iedere m3 opslag kost geld. Terwijl als je het spul verkoopt, levert het geld op.
Ik had met de kinderen afgesproken dat de helft van het speelgoed weg ging, want ze spelen er nauwelijks mee. Ze gaan liever naar buiten, knutselen, klimmen over banken of tentje spelen met dekens en kussens. Maar toen het puntje bij het paaltje kwam, mocht ongeveer een kwart weg. Maar oke, nog best een redelijke score.
Nog even in allerlei hoeken en gaten gesnuffeld voor wat andere dingen dan speelgoed om te verkopen. Overbodige spullen genoeg in ons huis. En toen waren we klaar voor de rommelmarkt.
Resultaat na een dagje rommelmarkt in onze buurtspeeltuin: lekker gebruind, een dag met veel gezelligheid, een paar spulletjes verkocht, en na aftrek van de zakjes snoep, koffie en thee een winst van € 8,-. Uniek Meisje vroeg na 2 uur al of we nu rijk waren. Niet qua geld dus, maar wel een hele dag samen buiten geweest. Dus eigenlijk toch wel rijk. :)
Verder constateerde ik een bijzonder fenomeen. Moeders vertelden me namelijk vertellen dat hun huis al helemaal vol zat, vooral als het om speelgoed ging. Maar bij de kraampjes met dameskleding en keukenspul kwamen ze dan met volle tassen vandaan. Ik vond het zo zielig voor de kindjes, dat ik ze het speelgoed maar gewoon meegaf op het eind van de middag. Leverde me wat minder vriendelijke moederblikken op, maar erg gelukkige kindjes. En ik werd er ook gelukkig van. Weer iets minder ruimte die in beslag wordt genomen door 'spullen'.
Maar het allerbeste resultaat is dat ik daardoor in een enorme opruimstemming kwam. Dus de dagen erna echt goed huisgehouden. Dream Team Papa keek meewarig naar mijn opruimwoede en vraagt zich nog steeds af wanneer ik weer in de normale modus ga.
Ik had al verschillende dingen op marktplaats gezet. Maar sommige dingen lopen echt voor geen meter. Eerst vond ik het zonde om spullen en kleding weg te gooien. Maar geen enkele goede doelen organisatie accepteert speelgoed dat niet meer helemaal picobello is of kleding met een klein vlekje of te repareren gat op de knie. Alles waarvan ik dacht dat ik dat aan de straatstenen niet meer kwijt zou raken, zelfs niet als ik het weg zou geven, heb ik dus helaas maar gewoon weggegooid: 12 dozen met spullen, papieren, lege ordners en boeken (studieboeken, syllabussen, boeken van meer dan 20 jaar oud over allerhande hobbies, landen, enz.) en 1 vuilniszak met kleding. Nu staan er nog 3 vuilniszakken met kinderkleding te wachten om opgehaald te worden door het vrouwenopvanghuis (Blijf-van-mijn-lijf-huis in de volksmond). En heb ik een bank van 3 meter vol staan met spullen, speelgoed en boeken die ik echt niet weg kan gooien, want dat is allemaal nog zo goed. Dus morgen maar eens heel actief alles nog een keer op marktplaats zetten. Al komen mensen het gratis ophalen. Weg = weg!
En ik voel me zo opgelucht en opgeruimd. Heerlijk!!
Ik had met de kinderen afgesproken dat de helft van het speelgoed weg ging, want ze spelen er nauwelijks mee. Ze gaan liever naar buiten, knutselen, klimmen over banken of tentje spelen met dekens en kussens. Maar toen het puntje bij het paaltje kwam, mocht ongeveer een kwart weg. Maar oke, nog best een redelijke score.
Nog even in allerlei hoeken en gaten gesnuffeld voor wat andere dingen dan speelgoed om te verkopen. Overbodige spullen genoeg in ons huis. En toen waren we klaar voor de rommelmarkt.
Resultaat na een dagje rommelmarkt in onze buurtspeeltuin: lekker gebruind, een dag met veel gezelligheid, een paar spulletjes verkocht, en na aftrek van de zakjes snoep, koffie en thee een winst van € 8,-. Uniek Meisje vroeg na 2 uur al of we nu rijk waren. Niet qua geld dus, maar wel een hele dag samen buiten geweest. Dus eigenlijk toch wel rijk. :)
Verder constateerde ik een bijzonder fenomeen. Moeders vertelden me namelijk vertellen dat hun huis al helemaal vol zat, vooral als het om speelgoed ging. Maar bij de kraampjes met dameskleding en keukenspul kwamen ze dan met volle tassen vandaan. Ik vond het zo zielig voor de kindjes, dat ik ze het speelgoed maar gewoon meegaf op het eind van de middag. Leverde me wat minder vriendelijke moederblikken op, maar erg gelukkige kindjes. En ik werd er ook gelukkig van. Weer iets minder ruimte die in beslag wordt genomen door 'spullen'.
Maar het allerbeste resultaat is dat ik daardoor in een enorme opruimstemming kwam. Dus de dagen erna echt goed huisgehouden. Dream Team Papa keek meewarig naar mijn opruimwoede en vraagt zich nog steeds af wanneer ik weer in de normale modus ga.
Ik had al verschillende dingen op marktplaats gezet. Maar sommige dingen lopen echt voor geen meter. Eerst vond ik het zonde om spullen en kleding weg te gooien. Maar geen enkele goede doelen organisatie accepteert speelgoed dat niet meer helemaal picobello is of kleding met een klein vlekje of te repareren gat op de knie. Alles waarvan ik dacht dat ik dat aan de straatstenen niet meer kwijt zou raken, zelfs niet als ik het weg zou geven, heb ik dus helaas maar gewoon weggegooid: 12 dozen met spullen, papieren, lege ordners en boeken (studieboeken, syllabussen, boeken van meer dan 20 jaar oud over allerhande hobbies, landen, enz.) en 1 vuilniszak met kleding. Nu staan er nog 3 vuilniszakken met kinderkleding te wachten om opgehaald te worden door het vrouwenopvanghuis (Blijf-van-mijn-lijf-huis in de volksmond). En heb ik een bank van 3 meter vol staan met spullen, speelgoed en boeken die ik echt niet weg kan gooien, want dat is allemaal nog zo goed. Dus morgen maar eens heel actief alles nog een keer op marktplaats zetten. Al komen mensen het gratis ophalen. Weg = weg!
En ik voel me zo opgelucht en opgeruimd. Heerlijk!!
dinsdag 4 juni 2013
Even weer met beide benen op de grond
Gisteren was ik heerlijk aan het dromen over onze reis van een jaar. Ik kan makkelijk alle obstakels naast me neerleggen en me overgeven aan heel veel gedroom over hoe we de camper inrichten, waar we allemaal heen gaan, hoe we elke dag gaan genieten van elkaar, hoe ons dagelijks leven eruit zal zien. Eigenlijk ben ik in mijn hoofd al weg zowat.
Ik zie ons al op afgelegen plekjes tussen de bergen staan, de kinderen lekker buiten in de natuur spelen, zonnetje, hapje eten koken, boekje lezen, blogje schrijven, met handen en voeten kletsen met de dorpsbewoners, wandelen in de natuur: genieten van elkaar!
Maar toen ik mijn dromen deelde met Dream Team Papa haalde hij me weer ruw uit mijn droom. Onderdeel van onze taakverdeling is namelijk dat hij de financiën regelt en beheert. We moeten eerst nog een schuld van DUO aflossen, we moeten nog Dream Team Papa's turkse dienstplicht afkopen, we moeten ons huis nog verbouwen tot twee appartementen zodat het goed te verhuren is als we weg zijn, we moeten de camper nog helemaal opknappen, we moeten nog van alles wat allemaal geld kost. :( En toch ben ik er heilig van overtuigd, en Dream Team Papa ook als hij even alle zorgen over financiën laat varen, dat we volgend jaar zomer vertrekken.
Dus een paar van onze nieuwe slogans de revue laten passeren: "What doesn't kill you makes you stronger." en "Alles is geen probleem". En daarna konden we lekker samen aan het dagdromen: Turkije, Finland, Denemarken, Azerbeidzjan, Kazachstan, India, China, Oman, Saoudi-Arabië, Marokko, Egypte, Spanje. Dat is tot nu toe ongeveer het lijstje van de landen die we willen gaan ontdekken.
Dream Team Papa is een financiële wizz kid (maar dan volwassen), dus ik weet zeker dat volgend jaar zomer een zak met geld klaar staat (digitaal dan). Zo lang ik me er maar niet teveel mee bemoei en het gat in mijn hand zo klein mogelijk hou. :)
Ik zie ons al op afgelegen plekjes tussen de bergen staan, de kinderen lekker buiten in de natuur spelen, zonnetje, hapje eten koken, boekje lezen, blogje schrijven, met handen en voeten kletsen met de dorpsbewoners, wandelen in de natuur: genieten van elkaar!
Maar toen ik mijn dromen deelde met Dream Team Papa haalde hij me weer ruw uit mijn droom. Onderdeel van onze taakverdeling is namelijk dat hij de financiën regelt en beheert. We moeten eerst nog een schuld van DUO aflossen, we moeten nog Dream Team Papa's turkse dienstplicht afkopen, we moeten ons huis nog verbouwen tot twee appartementen zodat het goed te verhuren is als we weg zijn, we moeten de camper nog helemaal opknappen, we moeten nog van alles wat allemaal geld kost. :( En toch ben ik er heilig van overtuigd, en Dream Team Papa ook als hij even alle zorgen over financiën laat varen, dat we volgend jaar zomer vertrekken.
Dus een paar van onze nieuwe slogans de revue laten passeren: "What doesn't kill you makes you stronger." en "Alles is geen probleem". En daarna konden we lekker samen aan het dagdromen: Turkije, Finland, Denemarken, Azerbeidzjan, Kazachstan, India, China, Oman, Saoudi-Arabië, Marokko, Egypte, Spanje. Dat is tot nu toe ongeveer het lijstje van de landen die we willen gaan ontdekken.
Dream Team Papa is een financiële wizz kid (maar dan volwassen), dus ik weet zeker dat volgend jaar zomer een zak met geld klaar staat (digitaal dan). Zo lang ik me er maar niet teveel mee bemoei en het gat in mijn hand zo klein mogelijk hou. :)
maandag 3 juni 2013
Homeschooling, maar dan in de camper
Als we gaan reizen, zomer 2014, moeten de kinderen onderweg natuurlijk wel een beetje leren. Als moeder wil je natuurlijk niet dat de kinderen achter gaan lopen. En waar we ons daarna dan ook gaan settelen, zou het fijn zijn als ze hetzelfde niveau als leeftijdsgenootjes hebben zodat ze bij deze leeftijdsgenootjes in de klas kunnen komen. Of ik moet natuurlijk hun hele schoolcarriére aan 'homeschooling' blijven doen. Maar iets zegt me dat ik daar niet helemaal geschikt voor ben.
Maar om een lang verhaal kort te maken. Ik ben me al een tijd aan het oriënteren op het zelf les geven. Ik was me er niet van bewust, want wie geeft zijn kinderen in Nederland nou zelf les, maar er is op internet een wereld voor me open gegaan. Lang leve het www! :)
Je kan lespakketten kopen per leerjaar bij de Wereldschool. Kost een paar duizend euro per leerjaar en levert je ongeveer een verhuisdoos aan materiaal op. Leek me geen aantrekkelijke optie gezien het feit dat we 3 leerplichtige kinderen hebben tegen die tijd. Dus 3 keer een paar duizend euro en 3 verhuisdozen in de camper, of op de camper?? Voordeel is wel dat je begeleid wordt door een opgeleid docent in je pogingen je kinderen iets bij te brengen.
Toen ging ik beter nadenken en verder zoeken. Al die thuis lesgevende moeders nemen ook niks af van de Wereldschool. Je hebt gewoon websites die je ondersteunen bij het samenstellen van een lesrooster voor een jaar. Websites die je tips geven en ondersteuning bieden bij het samenstellen van het lesmateriaal en je kan het lesmateriaal zelf kopen of digitaal samenstellen. En je hebt natuurlijk de Steve Jobs Scholen. Volgende week gaan we naar een informatiebijeenkomst. Dus ik ben helemaal gerustgesteld. Dit gaat me zeker lukken. Grote Welp moet in dat jaar groep 5 gaan doen. Uniek Meisje is van eind februari, maar streberig tot en met. :) Dus heb ik op school gevraagd of ze komend schooljaar groep 3 mag doen in plaats van groep 2. Dan leert ze lezen en schrijven klassikaal in plaats van van mij. Ze is zo enthousiast erover dat ze nu al dagelijks wil oefenen met boekjes lezen. Uit de testen blijkt ook dat ze dat goed aan zou kunnen. Dus dan kan ik als we weg zijn wat dingetjes van groep 4 met haar gaan doen, maar loopt ze in principe al voor op haar leeftijdsgenootjes. En Laatste Meisje zou in het jaar dat we weg zijn groep 2 moeten doen. Dus lekker kleuteren samen.
Ik heb er zin in!
Oh ja, en voor degenen die zich afvragen hoe we dat met de leerplicht gaan regelen. Het antwoord is: niet. Ik heb het uitgezocht en nagevraagd en de kans om ontheffing van de Leerplichtwet te krijgen voor ons plan is nihil. Dus rest ons geen andere keus dan ons uitschrijven uit Nederland.
Maar om een lang verhaal kort te maken. Ik ben me al een tijd aan het oriënteren op het zelf les geven. Ik was me er niet van bewust, want wie geeft zijn kinderen in Nederland nou zelf les, maar er is op internet een wereld voor me open gegaan. Lang leve het www! :)
Je kan lespakketten kopen per leerjaar bij de Wereldschool. Kost een paar duizend euro per leerjaar en levert je ongeveer een verhuisdoos aan materiaal op. Leek me geen aantrekkelijke optie gezien het feit dat we 3 leerplichtige kinderen hebben tegen die tijd. Dus 3 keer een paar duizend euro en 3 verhuisdozen in de camper, of op de camper?? Voordeel is wel dat je begeleid wordt door een opgeleid docent in je pogingen je kinderen iets bij te brengen.
Toen ging ik beter nadenken en verder zoeken. Al die thuis lesgevende moeders nemen ook niks af van de Wereldschool. Je hebt gewoon websites die je ondersteunen bij het samenstellen van een lesrooster voor een jaar. Websites die je tips geven en ondersteuning bieden bij het samenstellen van het lesmateriaal en je kan het lesmateriaal zelf kopen of digitaal samenstellen. En je hebt natuurlijk de Steve Jobs Scholen. Volgende week gaan we naar een informatiebijeenkomst. Dus ik ben helemaal gerustgesteld. Dit gaat me zeker lukken. Grote Welp moet in dat jaar groep 5 gaan doen. Uniek Meisje is van eind februari, maar streberig tot en met. :) Dus heb ik op school gevraagd of ze komend schooljaar groep 3 mag doen in plaats van groep 2. Dan leert ze lezen en schrijven klassikaal in plaats van van mij. Ze is zo enthousiast erover dat ze nu al dagelijks wil oefenen met boekjes lezen. Uit de testen blijkt ook dat ze dat goed aan zou kunnen. Dus dan kan ik als we weg zijn wat dingetjes van groep 4 met haar gaan doen, maar loopt ze in principe al voor op haar leeftijdsgenootjes. En Laatste Meisje zou in het jaar dat we weg zijn groep 2 moeten doen. Dus lekker kleuteren samen.
Ik heb er zin in!
Oh ja, en voor degenen die zich afvragen hoe we dat met de leerplicht gaan regelen. Het antwoord is: niet. Ik heb het uitgezocht en nagevraagd en de kans om ontheffing van de Leerplichtwet te krijgen voor ons plan is nihil. Dus rest ons geen andere keus dan ons uitschrijven uit Nederland.
Abonneren op:
Posts (Atom)