Maandag 22 april was het 40 dagen geleden dat mijn schoonmoeder overleed. Traditiegetrouw is er een speciaal gebed in de moskee na 40 dagen. Alle familie, vrienden en kennissen worden uitgenodigd en krijgen na het gebed eten en drinken. Afgelopen zaterdag was het zo ver.
Ik heb vaak te maken met tradities die voor mij nieuw zijn en ik dus als enige niet precies weet wat er gebeuren gaat en wat er van van me verwacht wordt. Uiteindelijk komt het er meestal op neer dat er van mij niet veel wordt verwacht omdat ik niet turks ben en geen moslim ben. :)
Niet zo lang geleden ben ik naar een traditionele turkse bruiloft geweest. Toen dacht ik: laat ik eens één van die mooie lange gewaden aantrekken die Dream Team Papa 4 jaar geleden mee heeft genomen uit Mekka. Mijn schoonmoeder was toevallig bij ons en heeft me sindsdien regelmatig gevraagd of ik niet weer één van die jurken aan wilde trekken. Ze vond ze zoooo mooi.
Dus zaterdag heb ik ter ere van haar de mooiste jurk aangetrokken. En speciaal voor haar dan ook maar een hoofddoek. All the way, helemaal bedekt. Wat een ervaring. Ik kwam zonder hoofddoek en daar deed mijn schoonzusje hem om. Ik had natuurlijk geen idee hoe ik hem vast moest wikkelen, spelden en knopen. Maar schoonzusje is expert en heeft er iets moois van gemaakt. Daarna herkenden mensen me steeds pas na beter naar me te hebben gekeken. Dream Team Papa liep me in eerste instantie zelfs voorbij. Het was een bijzondere gewaarwording om er geheel anders uit te zien. Maar zelfs tussen bijna alleen maar dames met een hoofddoek voelde ik me toch niet op mijn gemak ermee.
Conclusie: ik ben blij dat ik dit ter ere van mijn schoonmoeder heb gedaan, maar het past niet bij mij.
maandag 29 april 2013
vrijdag 26 april 2013
Besparen, besparen en nog meer besparen.....
Gisteravond zat ik er helemaal doorheen.
De hele dag ging het heel goed. Ik had een drukke werkdag gehad, Uniek meisje en Grote welp daarna naar zwemles gebracht en als afsluiting een geweldige workout gedaan bij Fitclub Spijkenisse. Daarna kwam Dream Team Papa met de bom: onze maandpremie van gas en licht was te laag vastgesteld en we moeten volgens de jaarrekening enorm veel bijbetalen! Snik, snik! Ik heb er serieus een aantal tranen om gelaten. Weer geld dat 'verdwijnt' en wat dus niet in de camper en onze reis gestoken kan worden.
Dus de knop is nu echt om! En dit blog gaat mijn stok achter de deur worden! (hoop ik) Ik was al bezig met zuiniger leven, maar nu ga ik het serieus aanpakken. Anders gaan we met weinig geld op reis. ;)
Acties:
- maandboodschappen serieuzer gaan plannen zodat ik niks meer bij hoef te kopen tussendoor
- geen geld meer uitgeven aan onnodige zaken (ik ga de tip van Teunie volgen en in mijn portemonnee een briefje plakken met de tekst: "Heb ik dit echt nodig?")
- alle laders, laptops en andere apparatuur uit het stopcontact als ze niet worden gebruikt
- wekelijks ga ik alle meterstanden opschrijven
- vaste lasten ga ik op een rij zetten om te bekijken waar we kunnen besparen
- pinpasjes laat ik voortaan thuis en ik betaal alleen nog contant (zie ik het geld tenminste mijn handen uitvliegen)
- alle overbodige spullen ga ik proberen te verkopen en als dat binnen een maand niet lukt, gaan ze naar Piekfijn
- niet meer nadenken, maar ik ga na de meivakantie gewoon beginnen met onze eigen Fitclub: gewoon met een groep enthousiaste mensen iedere week een uurtje bewegen in de buitenlucht met heel veel funoefeningen
- ik ga dit weekend benutten voor een mega-lente-schoonmaak en daarna een schoonmaakschema maken om het bij te houden.
Iemand nog meer tips?
De hele dag ging het heel goed. Ik had een drukke werkdag gehad, Uniek meisje en Grote welp daarna naar zwemles gebracht en als afsluiting een geweldige workout gedaan bij Fitclub Spijkenisse. Daarna kwam Dream Team Papa met de bom: onze maandpremie van gas en licht was te laag vastgesteld en we moeten volgens de jaarrekening enorm veel bijbetalen! Snik, snik! Ik heb er serieus een aantal tranen om gelaten. Weer geld dat 'verdwijnt' en wat dus niet in de camper en onze reis gestoken kan worden.
Dus de knop is nu echt om! En dit blog gaat mijn stok achter de deur worden! (hoop ik) Ik was al bezig met zuiniger leven, maar nu ga ik het serieus aanpakken. Anders gaan we met weinig geld op reis. ;)
Acties:
- maandboodschappen serieuzer gaan plannen zodat ik niks meer bij hoef te kopen tussendoor
- geen geld meer uitgeven aan onnodige zaken (ik ga de tip van Teunie volgen en in mijn portemonnee een briefje plakken met de tekst: "Heb ik dit echt nodig?")
- alle laders, laptops en andere apparatuur uit het stopcontact als ze niet worden gebruikt
- wekelijks ga ik alle meterstanden opschrijven
- vaste lasten ga ik op een rij zetten om te bekijken waar we kunnen besparen
- pinpasjes laat ik voortaan thuis en ik betaal alleen nog contant (zie ik het geld tenminste mijn handen uitvliegen)
- alle overbodige spullen ga ik proberen te verkopen en als dat binnen een maand niet lukt, gaan ze naar Piekfijn
- niet meer nadenken, maar ik ga na de meivakantie gewoon beginnen met onze eigen Fitclub: gewoon met een groep enthousiaste mensen iedere week een uurtje bewegen in de buitenlucht met heel veel funoefeningen
- ik ga dit weekend benutten voor een mega-lente-schoonmaak en daarna een schoonmaakschema maken om het bij te houden.
Iemand nog meer tips?
donderdag 25 april 2013
Even kennismaken
De samenstelling van ons Dream Team schijnt bijzonder te zijn. Ik beleef het elke dag, dus ik weet niet beter, maar als ik andere mensen vertel over ons Dream Team hoor ik dat het toch wel allemaal een beetje apart is. Kenmerken van het Dream Team zijn: multicultureel, gezellig, rommelig en altijd bezig onze volgende uitdaging te plannen of ten uitvoer brengen.
Dream Team Papa heeft een Turks paspoort en een Nederlands paspoort, maar is eigenlijk Koerdisch. Om het maar even makkelijk te maken. Opgegroeid in Turkije en op zijn 15e naar Nederland gekomen. Hoe vernederlandst ook (geen accent te horen, behalve plat Dordts), Turkije blijft trekken aan Dream Team Papa.
Dream Team Mama heeft alleen een Nederlands paspoort, maar dat hebben alle Antillianen. In Nederland geboren en getogen en pas later papiaments geleerd. Dus biologisch half Antilliaans, maar feitelijk maar zo'n 20%. Wel 100% behoefte aan warm weer. Hoe warmer hoe beter.
Dan zijn er Lichtmeisje en Grote Zoon, de kinderen uit het eerste huwelijk van Dream Team Papa. Lichtmeisje en Grote Zoon komen elk weekend gezellig meedraaien in ons huishouden van Jan Steen.
Na Lichtmeisje en Grote Zoon zijn bijna jaarlijks de volgende leden van het Dream Team geboren: Grote welp, Uniek meisje, Laatste meisje en Minipapa. In de weekenden hebben we dus 6 DreamTeamkinderen en doordeweeks 4 DreamTeamkinderen. Heerlijk gezellige boel. Maar tegenwoordig vinden veel mensen het vaak veel kinderen en zijn onder de indruk hoe we een groot gezin combineren met allebei werken als zelfstandig ondernemers. Aangezien dit nog niet zo lang geleden heel normaal was in Nederland en de gemakken alleen maar toegenomen zijn voor huisvrouwen en moeders eigenlijk een onbegrijpelijke opvatting (vind ik).
Dream Team Papa was zelfstandig ondernemer in de bouw, maar dankzij de fantastische economie en de geweldige stimuleringsmaatregelen van de regering is daar geen droog brood meer te verdienen. Dream Team Mama is ook zelfstandig ondernemer, maar dan vooral in gemeenteland. Daar valt nog net wel een droge boterham te verdienen. Daarnaast zijn we erg actief als het gaat om het begeleiden van mensen om hun sportprestaties te verbeteren en af te vallen.
En om alles draaiende te houden, zijn we al jaren gezegend met een geweldige gastouder die Grote Zus wordt genoemd door de kinderen.
We hebben altijd plannen en nemen veel ad hoc beslissingen. De koop van ons huis was al gesloten voordat we klaar waren met de 1e bezichtiging. Toen moesten we wel nog ff 6 maanden verbouwen met 2 ukkies, waarvan 1 pasgeboren. Maar dat is een detail. We hebben een opknapcamper gekocht. Die moet nog helemaal heringericht worden. Ook een detail, want volgend jaar zomer gaan we er hoe dan ook mee op reis. In de afgelopen 7 jaar zijn we 2 keer verhuisd, waarbij ieder keer een ingrijpende verbouwing plaatsvond, hebben we 4 kinderen gekregen, hebben we talloze auto's versleten (Dream Team Papa's hobby is auto's kopen en verkopen) en hebben we het vooral heel gezellig met zijn allen!
Dream Team Papa heeft een Turks paspoort en een Nederlands paspoort, maar is eigenlijk Koerdisch. Om het maar even makkelijk te maken. Opgegroeid in Turkije en op zijn 15e naar Nederland gekomen. Hoe vernederlandst ook (geen accent te horen, behalve plat Dordts), Turkije blijft trekken aan Dream Team Papa.
Dream Team Mama heeft alleen een Nederlands paspoort, maar dat hebben alle Antillianen. In Nederland geboren en getogen en pas later papiaments geleerd. Dus biologisch half Antilliaans, maar feitelijk maar zo'n 20%. Wel 100% behoefte aan warm weer. Hoe warmer hoe beter.
Dan zijn er Lichtmeisje en Grote Zoon, de kinderen uit het eerste huwelijk van Dream Team Papa. Lichtmeisje en Grote Zoon komen elk weekend gezellig meedraaien in ons huishouden van Jan Steen.
Na Lichtmeisje en Grote Zoon zijn bijna jaarlijks de volgende leden van het Dream Team geboren: Grote welp, Uniek meisje, Laatste meisje en Minipapa. In de weekenden hebben we dus 6 DreamTeamkinderen en doordeweeks 4 DreamTeamkinderen. Heerlijk gezellige boel. Maar tegenwoordig vinden veel mensen het vaak veel kinderen en zijn onder de indruk hoe we een groot gezin combineren met allebei werken als zelfstandig ondernemers. Aangezien dit nog niet zo lang geleden heel normaal was in Nederland en de gemakken alleen maar toegenomen zijn voor huisvrouwen en moeders eigenlijk een onbegrijpelijke opvatting (vind ik).
Dream Team Papa was zelfstandig ondernemer in de bouw, maar dankzij de fantastische economie en de geweldige stimuleringsmaatregelen van de regering is daar geen droog brood meer te verdienen. Dream Team Mama is ook zelfstandig ondernemer, maar dan vooral in gemeenteland. Daar valt nog net wel een droge boterham te verdienen. Daarnaast zijn we erg actief als het gaat om het begeleiden van mensen om hun sportprestaties te verbeteren en af te vallen.
En om alles draaiende te houden, zijn we al jaren gezegend met een geweldige gastouder die Grote Zus wordt genoemd door de kinderen.
We hebben altijd plannen en nemen veel ad hoc beslissingen. De koop van ons huis was al gesloten voordat we klaar waren met de 1e bezichtiging. Toen moesten we wel nog ff 6 maanden verbouwen met 2 ukkies, waarvan 1 pasgeboren. Maar dat is een detail. We hebben een opknapcamper gekocht. Die moet nog helemaal heringericht worden. Ook een detail, want volgend jaar zomer gaan we er hoe dan ook mee op reis. In de afgelopen 7 jaar zijn we 2 keer verhuisd, waarbij ieder keer een ingrijpende verbouwing plaatsvond, hebben we 4 kinderen gekregen, hebben we talloze auto's versleten (Dream Team Papa's hobby is auto's kopen en verkopen) en hebben we het vooral heel gezellig met zijn allen!
dinsdag 23 april 2013
Onze Tabbert camper
Ta ta ta ta ! ! Hier is ie dan !
De camper waar wij minimaal een jaar met 4 kinderen mee willen gaan reizen! Het lijkt een oude SRV-wagen, maar het is toch echt een camper!
Vooral Dream Team Papa heeft maandenlang echt alle campers bekeken die op internet aan werden geboden. Na al die maanden gingen we voor het eerst in het echie naar campers kijken in de buurt van Utrecht. Ook meteen een leuk uitstapje met zijn tweetjes. Ze zijn mooi en DUUR ! Zeker omdat we niet bepaald een kleintje konden kiezen. Er moeten toch zit- en slaapplaatsen zijn voor 8 personen. Lichtmeisje en Grote Zoon willen natuurlijk ook wel mee in de schoolvakanties.
Toch maar weer terug naar het internet, want we hadden geen budget voor onze tweedehands droomcamper van rond de € 30.000,-. :(
Toen vonden we deze opknapper. Dream Team Papa ging kijken en had hem eigenlijk al zowat gekocht. Voor de vorm moest ik natuurlijk ook nog even gaan kijken. Maar toen hadden we dus ineens een camper. Maar geen stalling.... Stalling van een camper is best wel prijzig bleek. Dus gelukkig hebben we hem voorlopig bij de sportschool van een kennis kunnen zetten.
We zijn als kleine kinderen zo blij met onze camper. We hebben alle mogelijke indelingen al getekend en besproken. Het blijft leuk! Straks misschien minder als we echt aan de bak moeten. Want de buitenkant is prima, maar van binnen moet de camper zo goed als volledig worden gestript en weer opgebouwd. Maar ja, dat hebben we de afgelopen jaren ook met 2 huizen gedaan, dus waarom niet met een camper??
Ik zal hier regelmatig een blogje schrijven over de vorderingen in onze camper.
De camper waar wij minimaal een jaar met 4 kinderen mee willen gaan reizen! Het lijkt een oude SRV-wagen, maar het is toch echt een camper!
Vooral Dream Team Papa heeft maandenlang echt alle campers bekeken die op internet aan werden geboden. Na al die maanden gingen we voor het eerst in het echie naar campers kijken in de buurt van Utrecht. Ook meteen een leuk uitstapje met zijn tweetjes. Ze zijn mooi en DUUR ! Zeker omdat we niet bepaald een kleintje konden kiezen. Er moeten toch zit- en slaapplaatsen zijn voor 8 personen. Lichtmeisje en Grote Zoon willen natuurlijk ook wel mee in de schoolvakanties.
Toch maar weer terug naar het internet, want we hadden geen budget voor onze tweedehands droomcamper van rond de € 30.000,-. :(
Toen vonden we deze opknapper. Dream Team Papa ging kijken en had hem eigenlijk al zowat gekocht. Voor de vorm moest ik natuurlijk ook nog even gaan kijken. Maar toen hadden we dus ineens een camper. Maar geen stalling.... Stalling van een camper is best wel prijzig bleek. Dus gelukkig hebben we hem voorlopig bij de sportschool van een kennis kunnen zetten.
We zijn als kleine kinderen zo blij met onze camper. We hebben alle mogelijke indelingen al getekend en besproken. Het blijft leuk! Straks misschien minder als we echt aan de bak moeten. Want de buitenkant is prima, maar van binnen moet de camper zo goed als volledig worden gestript en weer opgebouwd. Maar ja, dat hebben we de afgelopen jaren ook met 2 huizen gedaan, dus waarom niet met een camper??
Ik zal hier regelmatig een blogje schrijven over de vorderingen in onze camper.
maandag 22 april 2013
In memoriam...
Vandaag precies 40 dagen geleden overleed mijn (turkse) schoonmoeder heel plotseling op veel te jonge leeftijd. Ze was net herstellende van een hernia toen haar hart ermee ophield.
Na een zwaar leven vol ups en downs heeft ze nu rust!
De Dreamteamkinderen noemden haar nene (turks voor oma). Nene was een superoma. De kinderen waren allemaal dol op haar. Nene droeg ze op haar rug en rende de kamer door. Nene speelde griezel door haar kunstgebit uit te doen. Nene had altijd snoepjes voor al haar kleinkinderen. Nene vertelde iedereen vol trots over haar kleinkinderen. De kinderen speelden verstoppertje onder nenes wijde jurk. Nene was een hele lieve oma!
Nene zorgde goed voor alles en iedereen (vooral voor haar kinderen en kleinkinderen), behalve voor zichzelf. Nene accepteerde mij als eerste niet-turkse in haar gezin! Nene kookte altijd overdadig en met heel veel olie. Nene was supereigenwijs en dat heeft ze haar kinderen nagelaten. :) Nene heeft Godzijdank de mogelijkheid gekregen om op bedevaart te gaan naar Mekka. Ze ging in een rolstoel vanwege de vele pijnen in haar benen en beklom daar een berg!
Na een zwaar leven vol ups en downs heeft ze nu rust!
De Dreamteamkinderen noemden haar nene (turks voor oma). Nene was een superoma. De kinderen waren allemaal dol op haar. Nene droeg ze op haar rug en rende de kamer door. Nene speelde griezel door haar kunstgebit uit te doen. Nene had altijd snoepjes voor al haar kleinkinderen. Nene vertelde iedereen vol trots over haar kleinkinderen. De kinderen speelden verstoppertje onder nenes wijde jurk. Nene was een hele lieve oma!
Nene zorgde goed voor alles en iedereen (vooral voor haar kinderen en kleinkinderen), behalve voor zichzelf. Nene accepteerde mij als eerste niet-turkse in haar gezin! Nene kookte altijd overdadig en met heel veel olie. Nene was supereigenwijs en dat heeft ze haar kinderen nagelaten. :) Nene heeft Godzijdank de mogelijkheid gekregen om op bedevaart te gaan naar Mekka. Ze ging in een rolstoel vanwege de vele pijnen in haar benen en beklom daar een berg!
Nene was een bijzondere vrouw!
Als niet-turkse heb ik kennis mogen maken met de turkse traditie als het gaat om de rouwperiode. Nene is woensdagochtend in Nederland overleden en vrijdagmiddag in bijzijn van haar man en al haar kinderen in het noordoosten van Turkije begraven. De in de Koran voorgeschreven 24 uur is niet gehaald, maar gezien de afstand was het een supersnelle begrafenis. Duizenden mensen hebben de moeite genomen in Turkije om van heinde en ver door de sneeuw de familie te komen condoleren. Iedereen sprong bij om alle gasten van eten en turkse thee te voorzien. Zoveel saamhorigheid en behulpzaamheid, daar kunnen we hier alleen maar van dromen.
In Nederland zijn weer honderden mensen gekomen om de familie te condoleren en te bidden voor nene, uit Nederland, Duitsland, Frankrijk. Heel bijzonder om mee te maken.
Vandaag is de laatste dag van de traditionele rouwperiode van 40 dagen. Maar wat zeggen 40 dagen? Nene zal altijd deel van ons uit blijven maken! Ze heeft ons veel gegeven!
woensdag 17 april 2013
Sportdilemma
Sporten vind ik belangrijk. Voor mezelf, maar ook voor de kinderen. De oudste twee zijn 5 en 6 jaar. Ze zitten dit schooljaar op judo. Als ze er eenmaal zijn, vinden ze het echt leuk! En het is ook leuk. En goed voor ze. Ze bewegen op allerlei verschillende manieren, dus alle spieren komen aan bod en ze leren rekening met elkaar houden en samen spelen door allerlei speloefeningen. Last but not least: ze leren hoe ze kunnen vallen zonder een gat in hun hoofd te krijgen. Vooral voor de oudste aap erg belangrijk. :) Ja, het moge duidelijk zijn: ik heb jaren fanatiek judo gedaan en ben fan van judo.
Maar nu het dilemma: ze willen niet meer naar judo. Snik, snik. Ze willen wat anders. De vraag is wat? Veel sporten beginnen pas met 6 jaar, want ja, wat moet je met een groep kleuters die nauwelijks in het gareel te krijgen is. :) Dus voor Uniek meisje is het erg lastig een uitdagende sport te vinden die ze leuk vindt. Hopelijk lukt het me een kleuterdansgroep te vinden die betaalbaar is en het nivo van kleutergym ontstijgt.
Voor onze Grote welp zijn er nu ineens meer mogelijkheden. Maar hij heeft geen uitgesproken mening over een sport. Hij houdt van dansen. Jazzdance heb ik al geprobeerd. Alleen maar meisjes, dus meneer was met geen stok de zaal in te krijgen. En in de wijde omtrek geen jongensdansgroep te bekennen. Hij houdt van buiten zijn. Hij is een klimaap, maar niet echt een stoere knul. Iemand ideeën?
Ik ga maar weer eens googlen of ik iets leuks voor hem kan vinden. Want ik vind dat kinderen minimaal één sport moeten doen. Of niet?
Maar nu het dilemma: ze willen niet meer naar judo. Snik, snik. Ze willen wat anders. De vraag is wat? Veel sporten beginnen pas met 6 jaar, want ja, wat moet je met een groep kleuters die nauwelijks in het gareel te krijgen is. :) Dus voor Uniek meisje is het erg lastig een uitdagende sport te vinden die ze leuk vindt. Hopelijk lukt het me een kleuterdansgroep te vinden die betaalbaar is en het nivo van kleutergym ontstijgt.
Voor onze Grote welp zijn er nu ineens meer mogelijkheden. Maar hij heeft geen uitgesproken mening over een sport. Hij houdt van dansen. Jazzdance heb ik al geprobeerd. Alleen maar meisjes, dus meneer was met geen stok de zaal in te krijgen. En in de wijde omtrek geen jongensdansgroep te bekennen. Hij houdt van buiten zijn. Hij is een klimaap, maar niet echt een stoere knul. Iemand ideeën?
Ik ga maar weer eens googlen of ik iets leuks voor hem kan vinden. Want ik vind dat kinderen minimaal één sport moeten doen. Of niet?
maandag 15 april 2013
Lente !
Eindelijk heb ik het gevoel dat de lente, en dus ook heel snel de zomer, begonnen is. Wat was het een heerlijk warm weekend. De kinderen hebben heerlijk in de tuin gespeeld. We hadden een vriendinnetje op bezoek. De 7 kinderen verplaatsten zich steeds van buiten naar binnen naar believen en hebben de hele dag dus heerlijk gespeeld! Wat een genot!
Hopelijk blijft het nu eindelijk buiten-speel-weer...
Zaterdag een indrukwekkende Herbalife training bijgewoond. De belangrijkste boodschap: geloof in jezelf en je eigen resultaat en de rest komt vanzelf. Aangezien ik me nu met 8 weken Herbalife voeding al beter en energieker voel dan ik me in heeeeel lange tijd heb gevoeld, geloof ik er helemaal in. Ook kennis gemaakt met een collega die in Mierlo actief is in een fitclub. Daar gaat Dream Team Papa zeker komende week kijken om inspiratie op te doen voor onze eigen fitclub.
Zaterdag was één en al positieve energie. Zondag de hele dag heerlijk de deuren en ramen open gehad en genoten van de kinderen. Ik kan er weer helemaal tegenaan deze week!
vrijdag 12 april 2013
En toen was er mijn blog......
Al een jaar lees ik de meest geweldige blogs. Ze geven me inspiratie en het is gewoon heerlijk leesvoer. En al een jaar is daar die sluimerende wens: een eigen blog. En toen was er mijn blog!!
Mijn blog gaat over de weg naar het realiseren van onze dromen voor ons Dream Team: ons gezin.
We hebben een groot Dream Team, bestaande uit:
Dream Team Mama (ik)
Dream Team Papa
Lichtmeisje (8)
Grote Zoon (7)
Grote Welp (6)
Uniek meisje (5)
Laatste meisje (3)
Minipapa (2)
Lichtmeisje en Grote Zoon komen ons Dream Team elk weekend versterken.
Onze dromen:
- Genieten van onze kinderen en elkaar. Hoe vinden we de tijd en de energie in deze jachtige maatschappij om rustig tijd met elkaar door te brengen en te genieten van elkaar?
- Gezond leven met gezonde voeding en voldoende beweging. Hoe krijgen we zoveel mogelijk natuurlijke producten binnen, hoe krijgen we zo min mogelijk zuiker binnen, hoe krijgen we dagelijks alle vitamines die we nodig hebben binnen, hoe vinden we tijd om voldoende te sporten?
- Ons eigen bedrijf dat voldoende inkomsten biedt om relaxed te kunnen leven. We willen nu investeren in zakelijke mogelijkheden die ons later in staat zullen stellen om te kunnen leven met voldoende inkomsten en voldoende tijd om alles met de kinderen te doen wat we willen.
- Reizen met onze camper, in ieder geval een jaar, misschien langer. Zomer 2014 gaan we weg. Wat willen we zien? Turkije, Scandinavië, China en het Midden Oosten.
- Wonen in Turkije. Dream Team Papa wil terug naar zijn geboorteland. Dream Team Mama wil wel emigreren, maar het klimaat moet beter zijn dan in Nederland en het leven rustiger. Waar o waar in dat grote Turkije gaan we dat vinden?
Mijn blog gaat over de weg naar het realiseren van onze dromen voor ons Dream Team: ons gezin.
We hebben een groot Dream Team, bestaande uit:
Dream Team Mama (ik)
Dream Team Papa
Lichtmeisje (8)
Grote Zoon (7)
Grote Welp (6)
Uniek meisje (5)
Laatste meisje (3)
Minipapa (2)
Lichtmeisje en Grote Zoon komen ons Dream Team elk weekend versterken.
Onze dromen:
- Genieten van onze kinderen en elkaar. Hoe vinden we de tijd en de energie in deze jachtige maatschappij om rustig tijd met elkaar door te brengen en te genieten van elkaar?
- Gezond leven met gezonde voeding en voldoende beweging. Hoe krijgen we zoveel mogelijk natuurlijke producten binnen, hoe krijgen we zo min mogelijk zuiker binnen, hoe krijgen we dagelijks alle vitamines die we nodig hebben binnen, hoe vinden we tijd om voldoende te sporten?
- Ons eigen bedrijf dat voldoende inkomsten biedt om relaxed te kunnen leven. We willen nu investeren in zakelijke mogelijkheden die ons later in staat zullen stellen om te kunnen leven met voldoende inkomsten en voldoende tijd om alles met de kinderen te doen wat we willen.
- Reizen met onze camper, in ieder geval een jaar, misschien langer. Zomer 2014 gaan we weg. Wat willen we zien? Turkije, Scandinavië, China en het Midden Oosten.
- Wonen in Turkije. Dream Team Papa wil terug naar zijn geboorteland. Dream Team Mama wil wel emigreren, maar het klimaat moet beter zijn dan in Nederland en het leven rustiger. Waar o waar in dat grote Turkije gaan we dat vinden?
Abonneren op:
Posts (Atom)