Ik heb er geen herinneringen aan. Oma van moederskant overleed na een lang ziekbed toen ik 4 jaar was. Opa was een traditionele man, dus een klein kind bij hem laten logeren was geen optie.Opa en oma van vaderskant woonden op Curaçao, dus daar logeerde ik alleen samen met mijn ouders en broertjes.
Toen Grote welp een jaar of 3 was hadden we onze angst overwonnen en mocht Grote welp voor het eerst één nachtje logeren. Sindsdien is het hek van de dam en logeren de Dream Team Kindjes regelmatig bij oma en opa. Voor de kinderen superspannend en intensief en voor oma minstens net zo intensief. Oma wordt ook een dagje ouder.
Sinds Grote welp na terugkomst een keer een hele middag moe op een bankje in de speeltuin heeft gezeten, regelen we het zo dat de kinderen alleen nog 's avonds terug komen van oma en opa. Kunnen we ze meteen het bed in schuiven. :) Ze doen iedere keer ongeveer hetzelfde. Ze gaan naar de kinderboerderij, gaan zwemmen, spelen met de buurkinderen en eten patatjes en/of pannekoeken. En toch is het iedere keer weer een groot feest en zijn oma en de logeerkinderen uitgeput en voldaan na één of twee nachtjes logeren.
Gisteren kwamen Uniek meisje en Laatste meisje terug van twee nachtjes bij oma en opa logeren. Tijdens het eten kon er eigenlijk alleen nog in de ogen worden gewreven van vermoeidheid. Oma en de dametjes moe, maar vol verhalen van hun belevenissen. De meisjes kunnen vandaag uitslapen, maar oma nog niet. Die heeft nu Grote welp meegenomen om twee nachtjes
Hoe moeilijk ik het ook vind dat één van de kinderen niet onder mijn dak in zijn/haar eigen bedje slaapt, ik word zo gelukkig bij het idee dat ze bij opa en oma de tijd van hun leven hebben. Later zullen ze geweldige herinneringen hebben aan logeren bij opa en oma! Dan mag ik het stokje hopelijk overnemen! :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten